JAKI DŁUG KARMICZNY?

Przeszukując strony internetowe, natknęłam się na informację, powołującą się na przeróżne źródła odnośnie „Długu karmicznego” i tu, podając za autorem czytamy:

„…Z tego co wyczytałem z innych źródeł dług karmiczny to nic innego jak cos czego nie zrobiliśmy w poprzednim życiu i dostaliśmy kolejną szansę w tym i jeśli tego nie dokończymy dług przechodzi na następne wcielenie, a jeśli wszystko nam się uda i dokończymy tą sprawę czyli spłacimy ten dług nie odrodzimy się już więcej i zakończy się nasza reinkarnacja…”

Zupełnie nie zgadzam się z tym twierdzeniem. Jaki dług? Nie mamy żadnego długu karmicznego. Niczego nie musimy odrabiać. Niczego nie musimy poprawiać. Mamy wolną wolę i w zasadzie sami decydujemy, a może raczej dusza decyduje… O czym? O tym, czy chce się dalej rozwijać. Dusza podejmuje decyzję, czy wraca na Ziemię, czy też zostaje w domu „Pana”. Ona decyduje, o chęci reinkarnacji. Jeśli uzna, że to już koniec ziemskiej drogi, to w istocie jest to koniec. Dusza chce się doskonalić, pragnie doznawać rzeczy niezwykłych, innych, nowych, ciekawych, pragnie oświecenia, pragnie rozwoju. Chce zdobywać doświadczenie, ona chce ewaluować. Bóg pragnie, abyśmy doświadczali siebie, abyśmy odkrywali kim naprawdę jesteśmy, dzięki mocy jaką nam dał, mocy tworzenia. Bóg pragnie, aby cały proces tworzenia był nieustanną radością, niekończącym się rozwojem. Bóg nie chce od nas abyśmy wyrzekali się naszych wartości, tak długo, jak długo nam służą. Od zarania czasów nasza dusza stawia przed nami wyzwanie, ona pragnie naszego przebudzenia i realizacji wyższych celów. Jakich?...

Dusza pragnie miłości, najbardziej wzniosłej, jaką można sobie wyobrazić. Oto cel duszy, doznanie jedności ze wszystkim co jest. To powrót do prawdy, wybór tego wszystkiego, co w nas najlepsze.